Dialeutu panfíliu

El panfíliu era un dialeutu el griegu palrau enas tierras de Panfília.

Asiahamientu Panfília

Domiñu Edital

El panfíliu se destendia al sul Anatólia pacullá los lícius, ena rehín llamá Panfília. Hue tierra colonizá pol griegus pretenecientis a várias zonas dialeutalis, de mó que se produhu una mestura al entral en contautu nuna zona aislá el domiñu griegu ciais de destintas palras griegas. Es un dialeutu de los mas arcaicus i del que menus se conoci.

Rasgus fonéticus Edital

  • Conselvación el grupu τι sin assibilal: φίκατι (át. εἴκοσι).
  • Perda la ν en posición emplotiva tras nasalización la vocal anteriol: ὄδυ (át. ὄντων), ἀτρώποισι (át. ἀνθρώποις).
  • Sonorización el grupu -ντ- a -δ-: ὄδυ (át. ὄντων).
  • Afechi la -ο i en sílaba final átona: ὄδυ (át. ὄντων), Θανάδωρυς.
  • Aférisi -: Θανάδωρυς pol *Ἀθανάδωρυς, quiziá pol enfruyéncia las luengas minorasiáticas cona que tuvu contautu.
  • Volución las oclusivas aspirás a las sonoras correspondientis tras sílaba trabá: σθ > σδ, νθ > νδ.
  • Fricativización de [w] enicial i conselvación en posición interna: φίκατι > ϝίκατι.

Rasgus morfolóhicus Edital

  • Dativu prural en -σι (-αισι, -οισι, -εσσι).
  • Nombris en -ῖϝυς frenti al -ευς hónicu-áticu.

Rasgus sintáticus Edital

El panfíliu está fartu el artículu, a la escontra de los demás dialeutus que en mayol u minol miia lo gastan. Esti hechu demuestra l’antigüeá desta palra.

Léssicu Edital

Preposicionis, alvérbius, conhuncionis Edital

  • περτί (át. πρός): "pa".
  • ἰ(ν)ς (át. εἰς): "a".

Nombris Edital

  • ἄτρωπος (át. ἄνθρωπος): “ombri”.
  • Ἀπέλλων (át. Ἀπόλλων): “Apolu”.