Diferencia entre revisiones de «Espritu suavi»

Contenido eliminado Contenido añadido
Tiu Fraili (carava | Contribucionis)
Páhina nueva: El '''espritu suavi''' u '''duci'''(del latín ''spiritus lenis'', carcu del griegu ''ψιλὸν πνεῦμα'') es, nel sistema politónicu griegu, una marca diacrítica (᾿). ==...
(Sin diferencias)

Revisión de 12:26 14 Heb 2009

El espritu suavi u duci(del latín spiritus lenis, carcu del griegu ψιλὸν πνεῦμα) es, nel sistema politónicu griegu, una marca diacrítica (᾿).

Orihin

Esta marca nació a partil el partieru a la metá la letra eta mayúscula H, gastá pa asseñalal en ciertus dialeutus la aspiración. La parti la derecha se gastó pal espritu suavi i la gocha pal rúspiru.

Prenunciación

El espritu suavi s’acoloca polcima duna vocal —ἀ, ἐ, ἰ, ὀ, ὠ— i simboliza l’asséncia aspiración, polo que nu se prenúnica. Angunus estuyosus ihun que esti símbulu asseñalaria angún tipu glotal cumu la ا en árabi. Nu estanti, las freqüentis crasis i elisionis muestran qu'el espritu suavi namás endica la caréncia dun ataqui rúspiru: ὦ ἀνήρ (ō anḗr)> ὦνήρ (ōnḗr).

Ortografia

Las nolmas el usiu el espritu suavi son prencipalmenti las siguientis:

—El espritu suavi se gasta siempri a comiençu parabra quandu esta emprencípii pol vocal nu aspirá: ἐρωτάω (erōtáō), ἀλλά (allá), ὀρθός (orthós). Enos casus ditongus, s'acoloca polcima la segunda las letras el ditongu: οὐσία (usía), αἰδώς (aidṓs).
—Si dicha vocal tien ton agú, el espritu s’acoloca arriba a la gocha el ton. V. gr.: ὄργανον (órganon). En cámbiu, si tien ton cercunflehu, el espritu s’acoloca embahu el ton. V. gr.: ὦκα (ōka).
—Si la vocal está en mayúscula, el espritu se pon arriba a la gocha la letra, nu polcima: Ἀργώ (Αrgṓ). Ara, si la vocal tien ton, lo mesmu el espritu qu’el acentu se pon a la gocha, primeru el espritu i endispués el ton: Ἄρης (Árēs).
—Anque nu es obrigatóriu, parabras con ρ heminá interna, puei lleval la primel dellas espritu suavi i la segunda rúspiru: Πύῤῥος (Pýrrhos), ἐῤῥυσάμην (errhysámēn).
—Amás de sel marca el ataqui suavi, el espritu suavi se gasta cumu marca la crasi, en cuyu casu se llama coroni, v. gr.: τοὔνομα (túnoma) < τὸ ὄνομα (tò ónoma), χὤστις (khṓstis) < καὶ ὅστις.

Trascrición

El espritu suavi careció de trascrición al latín i a las demás luengas, pol nu tenel valol fonéticu. Cona perda el sistema politónicu, el griegu muelnu ehó de gastalu: άνδρας (ándras), Αθήνα (Aθína), ευτυχώς (eftihós).