Diferencia entre revisiones de «Nominativu»

Contenido eliminado Contenido añadido
Tiu Fraili (carava | Contribucionis)
Tiu Fraili (carava | Contribucionis)
Sin resumen de edición
Línia 2:
El '''nominativu''' ([[IPA]] [nõmĩnaˈtiβu], del latín ''nominatiuum'') es, tradicionalmenti, el nombri que recebi la holma dun sustantivu en hunción de sujetu. Veleí que se llami ''nominatiuum'', la holma el sustantivu nombri ena su hunción prencipal, ''nominare''. Otras categorias verbalis en hunción de sujetu se din tamién dil en casu nominativu, comu los pronombris, infinitivus u aljetivus.
 
Los antíguus gramáticus asseñalarun que una parabra que va en esti casu sirvi pa ''nominare''. El nombri griegu hue el de ''ὀνομαστική'' ([[IPA]] [onõmastikɛ́ː]) i el carcu latinu ''nominatiuum''([[IPA]] [noːmɪnɑːˈtɪwʊm]).
 
Pol estensión se le llama al nominativu ''casu'', anque ya dende la Antigüeá se consieró que los demás casus derivan del nominativu, hiziendu el destingu entri ''casus rectus'' (nominativu) i ''casus obliqui'' (el restu de casus).