Diferencia entre revisiones de «Gentiliciu»

Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición
Sin resumen de edición
Línia 5:
El hentilíciu se holma con un sustantivu particulal (pol ehempru ''pracentinu'') u —quandu esti nu dessisti— con el suhetu siguiu la [[preposición]] "de" siguia el nombri el lugal del que se quiiri denotal la proceéncia (''muhel de Méria, ombri de Liechtenstein''). El hormaeru el hentilíciu consierau a partil el nombri el lugal presenta albondus chascus tantu inregularis cumu regularis, holmándusi los regularis mas comunis cola raís i sufihus cumu ''-anu'', ''-eñu'', ''-iegu'', ''-és'', ''-inu'', ''-eru'' i ''-co'' (con angunas escecionis, cumu ''arhivu'', orihináriu d'Argos).
 
Los hentilícius son heneralmenti derivaus del nombri atual el lugal peru, nangunas vezis, son derivaus dun antíguu topónimu (pol ehempru: ''Emerita-emeritensi''). Quandu un hentilíciu se holma con dos nombris deferentis (pol ehempru ''Méhicu-Estaus Unius'', ''Itália-Estaus Unius'', ''Anglosahónia-Estaus Unius'') se gastan las primeras sílabas del primeru i la terminación "u" i el hentilíciu común del segundu, unius pun guión ([[''méhicu-estauniensi'']], [[''ítalu-estauniensi'']], [[''anglu-estauniensi'']]...).
 
==Atihus==