La beta [ˈbeta] es la segunda letra el alfabetu griegu.


Alfabetu griegu
Α α Alfa Β β Beta
Γ γ Gama Δ δ Delta
Ε ε Éssilun Ϝ ϝ Digama
Ζ ζ Zeta Η η Eta
Θ θ Teta Ι ι Yota
Κ κ Capa Λ λ Lambda
Μ μ Mi Ν ν Ni
Ξ ξ Xi Ο ο Omicron
Π π Pi Ϻ ϻ San
Ϙ ϙ Copa Ρ ρ Ro
Σ σ Sigma Τ τ Tau
Υ υ Ípsilon Φ φ Phi
Χ χ Hi Ψ ψ Psi
Ω ω Omega Ϡ ϡ Sampi
Alfabetu griegu



Su nombri en griegu antíguu era βῆτα [bɛ̄ːta] i en moernu es βήτα ['vita].

Procei del alfabetu feníciu bēth, que senifica «casa».

La mayúscula es Β i la menúscula β. La B el alfabetu latinu rescrei de la mayúscula griega.

En griegu antíguu representava el fonema oclusivu bilabial sonoru /b/.En griegu moernu representa el fonema labiodental fricativu sonoru /v/.

Comu numeral, la letra β representa al 2 (β´) i al 2000 ().

Bibliografia Edital

  • Berenguer Amenós, J., Gramática griega, Barcelona, Bosch, 200237.
  • Liddell, H. G., Scott, R., A Greek-English lexicon, Oxford, Oxford University press, 19969.
  • VV. AA., Νεοελληνική γραμματική, Atenas, Οργανισμός Εκδοσέως διδακτικών βιβλίων, 2005.