Diferencia entre revisiones de «Nominativu»

Contenido eliminado Contenido añadido
Tiu Fraili (carava | Contribucionis)
Sin resumen de edición
Tiu Fraili (carava | Contribucionis)
Línia 11:
 
== El nominativu en griegu ==
El nombri que recebi en griegu el nominativu es el de ''ὀνομαστικὴ πτῶσις'' ([[IPA]] [onõmastikɛ̀ː ptɔ̂ːsis]) “casu el mentaeru”. Nel analís que sigui namás tendremus en cuenta el nominativu enos nombris en origin agentivus, es izil, animaus. El nominativu el neutru u inanimau es una estensión tardia del [[acusativu]].
 
=== Morfologia ===
Morfologicamenti, el nominativu está caraiterizau pol ''-ς'' i pol alargamientus la vocal predesinencial en parabras la tercel declinación.
La sufijación de una [[sima|'''σ''']], possibrimenti emparentá cona raís el demostrativu ''*so'' induropeu, es el proceimientu mas generalizau enas luengas induropeas. Se halla el sufiju ''-ς'' enos nominativus de temas vocálicus i consonánticus, que traduzius al sistema declinativu correspondin al singulal la segunda declinación, ena tercera i enos masculinus la primera, v. gr.: ''λόγος'' (tema ''log|o''-), ''ἰχθύς'' (tema ''ikthý|''), ''βασιλεύς'' (tema ''basilew|''),''νεανίας'' (tema ''neani|ā-'').
 
Enos temas consonánticus se produzin develsus chambus fonéticus i que la ortografia refreja.
* Si el tema arremata en velal (''γ, κ, χ''), en añiyendu la ''σ'' se truca a ''ξ'': ''φόρμιγξ < *φόρμιγγς'' (tema ''phorming|''), ''φυλάξ'' < *''φύλακς'' (tema phylak|), θρίξ < *θρίχς (tema thrikh-).
* Si el tema arremata en dental (δ, τ, θ), en añiyendu la σ, la dental escambaja: κλεῖς < *κλεῖδς (tema kleîd-), ἔρως < *ἔρωτς (tema érōt-).
* Si el tema arremata en labial (β, π, φ), en añiyendu la σ se truca a ψ: φλέψ < * φλέβς (tema phléb-), ὄψ < ὄπς (tema op- < *wok<sup>w</sup>-).
* Si el tema arremata en nasal (ν) u en líquia vribanti, en añiyendu la σ, la vocal predesinencial, de sel brevi, alarga i la σ escambaja, v. gr.: λίμην < *λίμενς (tema limen-), ῥήτωρ < *ῥήτορς (tema rhētor-).
* Si el tema arremanta en nasal dental (ντ), en añiyendu la σ, la vocal predesinencial, de sel brevi, alarga i el grupu ντ escambaja, remaneciendu namás la σ, v. gr.: ὀδούς < *οδόντς (tema odont-).
=== Sintassi ===
El usu nolmal el nominativu en griegu es el de sujetu i pedricau nominal en oracionis nominalis, v. gr.: ὁ ἀνὴρ θεὸν ὑμνεῖ “el ombri canta inus al dios” (sujetu), ὁ Ἡρακλεῖτος σοφός ἐστιν “Heraclitu es sábiu” (sujetu, pedricau nominal).
Usus mas contestualis i esporádicus el nominativu son quandu el nominativu, sin cumpril conas sus huncionis própias, quea recolgajandu sin atijal sintática (pero sí semanticamenti) con otru miembru l’oración. Se llama esti casu comu nominativus pendens “nominativu colganti”. Estu s’esprica pol sel el nominativu el casus rectus, nel que se sostriba el falanti quandu pierdi las marcas sintáticas u simprimenti no están presentis ena menti nel autu el palraeru. Casus anacolúticus, de numeración elimentus u costruicionis desatijás de tipu assolutu se esprican pol esta mesma qualiá el nominativu.
 
== El nominativu en latín ==