Diferencia entre revisiones de «Tácitu»
Contenido eliminado Contenido añadido
Sin resumen de edición |
|||
Línia 9:
Pol mé los emperaoris, Tácitu hacinó un balagueru títulus, comu el mesmu assigura<ref>''Hist.'', I 1, 3)</ref>, hiziéndusi conas primeras diniais a los deziochu añus. Nel añu 77, Tácitu se convoó cona ija [[Júliu Agrícola]], miembru esti de família senatorial. Estus agarris le facilitarun que densiguia huera trebunu melital nuna las quatru legionis el ejélcitu el su suegru entri los añus 77 i 79. Al amén desti selvíciu, aballó a [[Roma]] andi hue ordenau qüestol nel 81, quiziá pol favol el emperaol [[Titu]].
Quatru añus endispués sedria edil u trebunu la plebi, cargu suficienti pa puel consiguil la pretura nel 88, añu en que tamién se hizu con un puestu saceldotal, huendu ''
De que murió [[Domicianu]] i [[Nerva]] le suceyó, Tácito aballó pa [[Roma]] otra vezi andi acontinó la su carrera política. Comu el cónsuli junta Nerva nel 97, Vergíniu Rufu, enfeneció duna malotia a la pielna, Tácitu hizu de ''consul suffectus'' u ''designatus''. Embaju essi onol prenunció la ''laudatio funebris'' que Plíniu mienta enas cartas<ref>''Ep.'', II 1, 6.</ref>.
|