El espritu suavi u duci (del latín spiritus lenis, carcu del griegu ψιλὸν πνεῦμα) es, nel sistema politónicu griegu, una marca diacrítica (᾿).

Marcas diacríticas

Acentus

acentu agú ( ´ )
dobri acentu agú ( ˝ )
acentu gravi ( ` )

brevi ( ˘ )
rabinu ( ¸ )
cercunflehu ( ^ )
diéresi ( ¨ )
coroni (᾿ )
puntu (diacríticu) ( · )

anunaasika ( ˙ )
anusvara ( ̣ )
chandrabindu ( )

hook / dấu hỏi ( ̉ )
larga ( ¯ )
ogonek ( ˛ )
ring / kroužek ( ˚, ˳)
espritu rúspiru ( )
espritu suavi ( ᾿ )

Marcas con usu diacríticu

apostrofi ( )
barra (diacríticu) ( | )
puntu dobri ( : )
coma ( , )
guión ( Prantilla:Unicode )
tildi ( ~ )
títulu ( Prantilla:Unicode )

Orihin Edital

Esta marca nació a partil el partieru a la metá la letra eta mayúscula H, gastá pa asseñalal en ciertus dialeutus la aspiración. La parti la derecha se gastó pal espritu suavi i la gocha pal rúspiru.

Prenunciación Edital

El espritu suavi s’acoloca polcima duna vocal —ἀ, ἐ, ἰ, ὀ, ὠ— i simboliza l’asséncia aspiración, polo que nu se prenúnica. Angunus estuyosus ihun que esti símbulu asseñalaria angún tipu glotal cumu la ا en árabi. Nu estanti, las freqüentis crasis i elisionis muestran qu'el espritu suavi namás endica la caréncia dun ataqui rúspiru: ὦ ἀνήρ (ō anḗr)> ὦνήρ (ōnḗr).

Ortografia Edital

Las nolmas el usiu el espritu suavi son prencipalmenti las siguientis:

—El espritu suavi se gasta siempri a comiençu parabra quandu esta emprencípii pol vocal nu aspirá: ἐρωτάω (erōtáō), ἀλλά (allá), ὀρθός (orthós). Enos casus ditongus, s'acoloca polcima la segunda las letras el ditongu: οὐσία (usía), αἰδώς (aidṓs).
—Si dicha vocal tien ton agú, el espritu s’acoloca arriba a la gocha el ton. V. gr.: ὄργανον (órganon). En cámbiu, si tien ton cercunflehu, el espritu s’acoloca embahu el ton. V. gr.: ὦκα (ōka).
—Si la vocal está en mayúscula, el espritu se pon arriba a la gocha la letra, nu polcima: Ἀργώ (Αrgṓ). Ara, si la vocal tien ton, lo mesmu el espritu qu’el acentu se pon a la gocha, primeru el espritu i endispués el ton: Ἄρης (Árēs).
—Anque nu es obrigatóriu, parabras con ρ heminá interna, puei lleval la primel dellas espritu suavi i la segunda rúspiru: Πύῤῥος (Pýrrhos), ἐῤῥυσάμην (errhysámēn).
—Amás de sel marca el ataqui suavi, el espritu suavi se gasta cumu marca la crasi, en cuyu casu se llama coroni, v. gr.: τοὔνομα (túnoma) < τὸ ὄνομα (tò ónoma), χὤστις (khṓstis) < καὶ ὅστις.

Trascrición Edital

El espritu suavi careció de trascrición al latín i a las demás luengas, pol nu tenel valol fonéticu. Cona perda el sistema politónicu, el griegu muelnu ehó de gastalu: άνδρας (ándras), Αθήνα (Aθína), ευτυχώς (eftihós).